ΠΑΡΑΡΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΑ

Η παραρρινοκολπίτιδα είναι μια κοινή φλεγμονή των παραρινικών ιγμορείων, οι κοιλότητες που παράγουν τη βλέννα που είναι απαραίτητη για να λειτουργούν αποτελεσματικά τα ρινικά περάσματα.

Μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια, και μπορεί να προκληθεί από ιούς, βακτήρια, μύκητες, αλλεργίες ή ακόμα και αυτοάνοση αντίδραση.

Αν και δυσάρεστη και οδυνηρή, η ιγμορίτιδα συχνά εξαφανίζεται χωρίς ιατρική παρέμβαση. Ωστόσο, εάν τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από 7 έως 10 ημέρες ή εάν υπάρχει πυρετός ή κακός πονοκέφαλος, θα πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας.

Ένας κόλπος είναι ένας κοίλος χώρος στο σώμα. Υπάρχουν πολλοί τύποι κόλπων, αλλά η παραρρινοκολπίτιδα επηρεάζει τους παραρινικούς κόλπους, τους χώρους πίσω από το πρόσωπο που οδηγούν στη ρινική κοιλότητα.

Τα παραρρινικά ιγμόρια έχουν την ίδια επένδυση βλεννογόνου με τη μύτη. Δημιουργούν μια γλοιώδη έκκριση που ονομάζεται βλέννα. Αυτό κρατά τα ρινικά περάσματα υγρά και παγιδεύει τα σωματίδια και τα μικρόβια βρωμιάς.

Η παραρρινοκολπίτιδα εμφανίζεται όταν συσσωρεύεται βλέννα και οι κόλποι εμφανίζουν φλεγμονή.

Οι γιατροί συχνά αναφέρονται στην ιγμορίτιδα ως ρινοκολπίτιδα, επειδή η φλεγμονή των κόλπων σχεδόν πάντα συμβαίνει με τη φλεγμονή της μύτης γνωστή ως ρινίτιδα.

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το μήκος και τη σοβαρότητα της λοίμωξης.

Εάν ο ασθενής έχει δύο ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα και παχύ, πράσινο ή κίτρινο ρινικό έκκριμα, μπορεί να διαγνωστεί με οξεία παραρρινοκολπίτιδα.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι τα ακόλουθα:

• πόνος και πίεση του προσώπου
• βουλωμένη μύτη
• ρινική απόρριψη
• μειωμένη αίσθηση οσμής
• συμφόρηση
• βήχας

Σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις, ενδέχεται να υπάρχουν και τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πυρετός
• κούραση
• πονόδοντος
• πονοκέφαλο

Εάν αυτά τα συμπτώματα συνεχιστούν για 12 εβδομάδες ή περισσότερο, ο γιατρός μπορεί να διαγνώσει χρόνια ιγμορίτιδα.

 

Αιτίες

Η παραρρινοκολπίτιδα μπορεί να προέλθει από διάφορους παράγοντες, αλλά πάντα έχει ως αποτέλεσμα την αξιόπιστη πηγή από το υγρό που παγιδεύεται στα ιγμόρεια. Αυτό τροφοδοτεί την ανάπτυξη μικροβίων.

 

Ιοί: Σε ενήλικες, το 90% των περιπτώσεων αιμορραγίας από την αξιόπιστη πηγή προέρχεται από ιό

Βακτήρια: Σε ενήλικες, 1 περίπτωση στους 10 προκαλείται από βακτήρια

Ρύποι: Χημικά ή ερεθιστικά στον αέρα μπορούν να προκαλέσουν συσσώρευση βλέννας

Μύκητες: Οι κόλποι είτε αντιδρούν στους μύκητες στον αέρα, όπως και στην αλλεργική μυκητιαία παραρρινοκολπίτιδα (AFS), ή εισβάλλουν από μύκητες, όπως στη χρόνια αδρανή ιγμορίτιδα.

 

Παράγοντες κινδύνου

Τα παρακάτω μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει παραρρινοκολπίτιδα:

• προηγούμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως το κοινό κρυολόγημα
• ρινικούς πολύποδες ή μικρές αυξήσεις στο ρινικό πέρασμα που μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονή
• εξασθενημένη ανοσία, λόγω, για παράδειγμα, μιας κατάστασης υγείας ή κάποιων ειδών θεραπείας
• μια αλλεργική αντίδραση σε ουσίες όπως η σκόνη, η γύρη και οι τρίχες των ζώων
• δομικά προβλήματα στη μύτη, για παράδειγμα, ένα αποκλίνον διάφραγμα

Το διάφραγμα είναι το οστό και ο χόνδρος που χωρίζει τη μύτη σε δύο ρουθούνια. Όταν αυτό είναι λυγισμένο στη μία πλευρά, είτε μέσω τραυματισμού ή ανάπτυξης, μπορεί να οδηγήσει σε επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις και φλεγμονή.

 

Τύποι

Η παραρρινοκολπίτιδα περιλαμβάνει πάντα ρινική διόγκωση και συσσώρευση βλέννας, αλλά υπάρχουν διαφορετικοί τύποι και μπορούν να διαρκέσουν διαφορετικά χρονικά διαστήματα.

Οι διάφοροι τύποι είναι:

• Οξεία παραρρινοκολπίτιδα: Διαρκεί έως 4 εβδομάδες και είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος.
• Υποξεία παραρρινοκολπίτιδα: Τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από την κανονική οξεία περίοδο, για διάστημα μεταξύ 4 και 12 εβδομάδων.
• Χρόνια παραρρινοκολπίτιδα: Τα συμπτώματα επιμένουν ή συνεχίζουν να επιστρέφουν μετά από 12 εβδομάδες. Μπορεί να χρειαστεί περισσότερη επεμβατική θεραπεία και ενδεχομένως χειρουργική επέμβαση.

Ο χρόνος αποκατάστασης και η θεραπεία εξαρτώνται από τον τύπο των παραρρινοκολπίτιδων.